Inaczej określany jest także mianem stylu, jest to jeden z najbardziej znanych i rozpowszechnionych porządków w przypadku architektury, który znany był w czasach antycznych. Charakteryzować będzie się on przede wszystkim swoimi dosyć ciężkimi proporcjami, surowością wykonania oraz dosyć dużym monumentalizmem. Jeśli chodzi o walory artystyczne to z całą pewnością ustępowały one miejsca funkcjonalizmowi. Architektura dorycka wywodzi się przede wszystkim z drewnianego budownictwa, posiada więc bardzo długą historię. Szeroka gama elementów wykorzystywanych podczas dekoracji oraz szczegółów w budownictwie kamiennym ma właśnie na celu imitację drewna, na przykład umieszczone nad każdą kolumną tryglify. W budownictwie drewnianym na przykład pełniły one rolę ochronną czoła belek stropowych. Jednym z bardziej charakterystycznych elementów stylu doryckiego będzie kolumna dorycka, która nie posiada bazy, a jej głowica ma prosty i nieskomplikowane kształt, przypominający okrągłą i lekko spłaszczoną powierzchnię, na której następnie mocowana jest kwadratowa płyta. Takowy rodzaj kolumn mógł pojawić się w Grecji nie wcześniej niż siedem wieków przed naszą erą. Styl ten mimo że jest może prostym to jednak posiada bardzo dużo pozytywnych stron i przez wiele lat był dominującym zanim został wyparty przez kolejny porządek, czy też styl architektury starożytnej, która była fascynacją dla kolejnych pokoleń mieszkańców kontynentu europejskiego przez wiele, wiele kolejnych wieków.