Styl ten kierował się kilka podstawowymi i elementarnymi zasadami. Jedna z nich dotyczyła między innymi zasady tryglifu, która jest główną w całym porządku doryckich, gdzie stawiała ona każdemu z budowniczych trzy podstawowe wymogi, przede wszystkim tryglif znajdować musi się na każdej z kolumn, dodatkowo na krawędziach fryzu umieszczone zostać Musą dwa, stykając e się ze sobą tryglify, a nigdy nie metopy i ostatni z wymogów to umieszczenie tryglifu dokładnie nad środkiem kolumny. Rozmiary poszczególnych elementów właśnie w przypadku stylu doryckiego były z góry ściśle określonymi, gdzie na przykład kolumna składać miała się z dwunastu modułów wysokości, tryglif z jednego, a metoda z niecałych dwóch. Przyjmowało się także, że modułem w przypadku porządku doryckiego była połowa średnicy trzony kolumny u jej podstawy. Oprócz tego jeden z antycznych architektów podawał, że mianem modułu określona może być równie dobrze długość fasady danego budynku, średnica dolnych bębnów kolumny, czy też fakt, jaki szeroki jest dany tryglif.