Jest z całą pewnością jedną z dyscyplin historycznych, oraz powiązana bezpośrednio z prawoznawstwem. Nauka zajmować będzie się przede wszystkim badaniem tego jak na przestrzeni wieków wyglądał rozwój szerokiej gamy instytucji publicznych oraz prawnych, czy też prawa prywatnego od czasów starożytnych aż do współczesności. Jako osobna gałąź nauki historia prawa wyodrębniła się na początku wieku dziewiętnastego. W strukturze nauk historycznych i prawnych, wyróżniać będzie się powszechną historię prawa oraz państwowości, historię państwa oraz danego obszaru oraz naukę praw prywatnych i doktryn politycznych, jak widać więc podział ten z czasem staje się coraz bardziej rozdrobnionym i dokładniejszym, dzieje się tak między innymi przez ciągły rozwój i ewolucję nauki, a także zdobywanie coraz większej ilości informacji, dzięki coraz nowszym i rzetelniejszym technikom badawczym.

Historia przez wszystkie wieki ewoluowała i stałą się bardzo dokładną oraz rozległą nauką. Z tego powodu wyróżnić będziemy mogli wiele historycznych specjalizacji, które zajmować będą się różnymi aspektami historii, w zależności na okres historycznych, czy też na rodzaj wydarzeń i tym podobnych elementów. Wyróżnić będziemy mogli między innymi historię zajmującą się sztuką, filozofią, prawem, państwem, medycyną, nauką i wiele, wiele innych dyscyplin, które łączyć będą się z innymi dziedzinami wiedzy.

Do nauk pomocniczych historii zaliczymy bardzo szeroką grupę odrębnych nauk, które posiadać będą jednak fundamentalne wręcz znaczenie jeśli chodzi o metodologię prowadzonych przez historyków badań. Pozwalać będą między innymi na prawidłowe ocenieni jakości danych źródeł historycznych, krytyczną ich analizę oraz konfrontację z innymi źródłami. Pozwalać będą dodatkowo wyjść poza przekazy samej treści źródła oraz czerpać wiele danych także z pobliskich czynników. Z całą pewnością do najważniejszych nauk pomocniczych zaliczyć będziemy mogli takie dziedziny wiedzy jak archeologia, która stanowi samodzielną naukę zajmującą się badaniem materialnych pozostałości po obecności ludzkich kultur i cywilizacji na ziemi, przedmiotem badań będą zarówno cywilizacje pochodzące z czasów prehistorycznych jak i te wszystkie pozostałości z późniejszych okresów. Archeologia przez długi czas uważana była w gronie historyków za mało wiarygodną naukę, przede wszystkim ze względu na trudności z datowaniem badanych obiektów oraz przypisywaniem ich konkretnych cech danej kultury i ustrojów politycznych. Obecnie jednak jest to jedna z podstawowych i bardzo pomocnych nauk zajmujących się badaniem okresów historycznych. Idąc dalej dużą rolę odgrywać będzie również archiwistyka, historiografia, genealogia i wiele, wiele innych.

Periodyzacja, czyli inaczej mówiąc to chronologiczny zapis dziejów oraz jednocześnie ich podział na kolejne epoki historyczne. Klasyczny podział epok dla historii starego kontynentu wyróżniać będzie starożytność, średniowiecze, czasy nowożytne, czyli renesans, oświecenie i tak dalej oraz historię najnowszą. Dla różnych obszarów naszej planety występować będą różne periodyzacje, na przykład dla historii Azji, Afryki, Arktyki i kolejnych kontynentów, gdzie podziały te będą się od siebie różniły w zależności od kluczowych wydarzeń historycznych w dziejach danych rejonów.

Pierwsze znane opisy dziejów przeszłych obarczone będą bardzo dużym nacechowanie religijnym, mitologicznym, czy też prawnym. Pierwsi greccy kronikarze opisywali przede wszystkim mitologię założenia politycznych systemów, w których żyli. Opisy dziejów rzeczywistych rozpoczęły się natomiast w obszarze kulturowym obejmującym Europę, a dokładniej na terenie starożytnej Grecji kilkaset lat przed naszą erą, gdzie Herodot był pierwszym, który postanowił oddzielić to co wydarzyło się naprawdę od tego co jest tylko mitem oraz legendą. Pierwszy krytyczny rozbiór historyczny dotyczyć będzie natomiast wojen peloponeskich, gdzie jest to dzieło, które obecnie uważa się za w pełni historyczne. W czasie wieków średnich zapisy dziejów oraz ich periodyzacja był jednym z najistotniejszych czynników cywilizacji obracającej się wokół chrześcijaństwa i praktykowany był przede wszystkim przez środowiska klasztorne oraz duchowieństwo i w przypadku najważniejszych dworów monarszych. Na bieżąco spisywane zostawały wydarzenia polityczne, biografie, dotyczące rodowodów co ważniejszych osób i tym podobnych. Czym dalej w średniowiecze tym częściej pojawiają się dzieła, których forma zaczyna odchodzić od uwarunkowań religijnych. Jednocześnie historycy zaczynają zwracać uwagę na okoliczności, które towarzyszą działaniom wielkich ludzi i przebiegiem wielkich wydarzeń. Kolejne epoki to ciągły rozwój nauk humanistycznych i coraz bardziej rzetelne podejście do spraw historiografii, gdzie największy nacisk kładziony jest przede wszystkim na rzetelność i bezstronność w opisywaniu zdarzeń.

Historię najłatwiej można zdefiniować jako dziedzinę wiedzy humanistycznej oraz społecznej, która dotyczyć będzie naszej przeszłości. Dochodzić będzie do zdarzeń minionych na podstawie różnego rodzaju źródeł historycznych, bezpośrednich świadectw, źródeł zapisanych, czy też w wyniku badań nauk, które są pomocniczymi historii. Wynikiem badań historycznych jest w większości przypadków opis dziejów w mniej, czy też bardziej dokładny sposób, gdzie bardzo pomocna będzie historiografia. Historia skupiać będzie się przede wszystkim na przeszłych dziejach człowieka oraz cywilizacji, którą tenże właśnie człowiek wytworzył. Historia to bardzo rozległa i rozbudowana dziedzina wiedzy, im bliżej zbliżamy się naszych czasów tym posiadamy więcej informacji dotyczących historii danego regionu, państwa i świata w różnym ujęciu. Musimy jednak pamiętać, że fakty historyczne nie zawsze przedstawiane są rzetelnie, czasami mogą zostać zaburzone, tak aby w świadomości społecznej nie pozostały ciemne karty historii, o których najlepiej zapomnieć, co miało miejsce między innymi jeśli chodzi o Katyń, gdzie sprawa cały czas jest niejasną oraz niewyjaśnioną.