Ten dział językoznawstwa, kiedyś nazywany był także głosownią, zajmuje się on badaniem dźwięków, które wykorzystywane są przez człowieka w procesie mowy, a szczególnie rozpatruje je od strony artykulacji, czyli sposobu ich wytwarzania przy wykorzystaniu narządów mocy i jednocześnie ich cech fizycznych, odbierania, reakcji jakie owe głoski wywoływać będą w ludzkiej psychice. Fonetyka może zostać zróżnicowana na wiele różnych sposobów, między innymi ze względu na ilość języków, które stanowią przedmiot badań, fonetyka opisowa zajmować będzie się badaniem jednego języka, a natomiast fonetyka porównawcza dotyczyć będzie przede wszystkim dwóch, czy też większej ilości języków. Fonetyka rozpatrywana może być z różnego ujęcia, powoduje to, że jej pojmowanie może być diachroniczne, czy też synchroniczne. Jest to jeden z kolejnych podziałów fonetyki, gdzie kryterium wyróżniające te dwa działy nie będzie już przedmiotem badań ale swojego rodzaju stosunkiem pomiędzy czasem a właśnie przedmiotem samych badań. Fonetyka synchroniczna zainteresowana będzie przede wszystkim stanem języka w3spółczesntego, w przypadku fonetyki diachronicznej chodzić będzie przede wszystkim o zmiany i ewolucję fonetyczną w przypadku języka.

Już wczesne indyjskie teksty Wed wskazywały na struktury językowe, gdzie język składał się z zdań, które posiadają cztery osobne stadia rozwojowe, które wyrażone są w trzech kolejnych czasach, a mianowicie przeszłym, teraźniejszym oraz przyszłym. Zdania zbudowane są z wyrazów, które posiadać będą dwie odrębne formy. Wyrazy te zazwyczaj będą czasownikami, które dają możliwość reprezentowania czynności, które pochodzić będą bezpośrednio ze świata rzeczywistego oraz rzeczownikami, które występować będą w siedmiu oddzielnych przypadkach w zależności od tego jaki jest sposób uczestniczenia w czynnościach ze świata rzeczywistego. Panini jest pierwszym znanym językoznawcą, pochodził on z Indii i żył około pięć wieków przed naszą erą. Jest on najbardziej znany z powodu sformułowania ponad trzech i pół tysiąca reguł dotyczącej morfologii sanskrytu. Do pierwszych językoznawców pochodzących z zachodu zaliczać będziemy Grimma, która żył w wieku dziewiętnastym. W wielu przypadkach w historii jest tak, że odkrycia dokonywane setki, a nawet tysiące lat temu przez antyczne cywilizacje zostają ponowione i na nowo odkryte w europie dopiero w czasach nowożytnych. Grimm między innymi odpowiedzialny jest za stworzenie zasady zmian spółgłoskowych w wymowie.

W przypadku językoznawstwa wyróżnić będziemy mogli wiele jego działów oraz dyscyplin, jest tak, że gdyż zajmować będzie się ono wszystkim możliwymi aspektami jeśli chodzi o język. Do tych najbardziej popularnych zaliczymy gramatykę, fonologię, fonetykę, dialektologię, etymologię, morfologię, syntaktykę i wiele, wiele innych, gdzie każda z tych dyscyplin i dziedzin lingwistyki będzie zajmowała się innymi aspektami języka w odniesieniu do całości jego pojęcia i w charakterystycznym dla siebie ujęciu.

Od dłuższego już czasu utrzymuje się, że języki organizowane są wokół kategorii wywodzących się bezpośrednio z gramatyki takich jak czasowniki, rzeczowniki, czasy i wiele, wiele innych. Słowa oraz gramatyka organizowane zostają wokół tych właśnie podstawowych kategorii. Poza tworzeniem konkretnego użycia tychże właśnie kategorii, jeżyki posiadać będą bardzo znaczącą własność, która będzie powodowała, że elementy języka organizowane są w specyficzne struktury. Pozwalać będzie to między innymi zawrzeć jedno wyrażenie rzeczownikowe w drugim, czy też jedno zdanie w drugim.

Do jednych z ważniejszych elementów badań lingwistycznych zaliczyć będziemy mogli istotę różnić pomiędzy kolejnymi językami. Istota ta będzie bardzo ważną jeśli chodzi o chęć zrozumienia umiejętności językowych posiadanych przez człowieka. Jeśli zdolności z zakresu lingwistyki będą ściśle ograniczonymi przez biologiczne właściwości naszego gatunku, wówczas języki muszą być do siebie bardzo zbliżone. Natomiast jeśli są one nieograniczonymi, wtedy można zauważyć z całą pewnością znaczące różnice pomiędzy nimi. Istnieje obecnie bardzo wiele sposobów, które dają nam możliwość interpretacji różnic pomiędzy poszczególnymi językami. Często możliwość dziedzictwa językowego może być wykluczoną, biorąc między innymi pod uwagę fakt, że nauka języków przychodzi nam w miarę łatwo, przez co można stwierdzić że językami posługiwano się przynajmniej tak długo jak długo istnieje człowiek współczesny, czyli już od około pięćdziesięciu tysięcy lat. Mówiąc najogólniej szeroki zbiór właściwości językowych, które są dla nich wspólne nazwać będzie można uniwersalną gramatyką, która powodować będzie wiele dyskusji. Lingwiści oraz ludzie z dziedzin pozajęzykowych używają tego terminu w wielu różnych przypadkach. Uniwersalne cechy językowe mogą być przypisywane między innymi uniwersalnym aspektom doświadczenia jakie posiada człowiek i wielu, wielu innym tym właśnie podobnym, które będą w tym przypadku odgrywały większe, bądź też mniejsze znaczenie.

Lingwistyka będzie jedną z dziedzin wiedzy, która zaliczana jest do działu nauk humanistycznych, zajmująca się badaniem istoty, rozwoju oraz budowy poszczególnych języków. Specjalistę z zakresu lingwistyki nazwiemy językoznawcom, czy też lingwistą. Wyróżnić będziemy mogli wiele rodzajów i typów lingwistyki, gdzie w zależności od nich przedmiotem badań będzie między innymi forma języka w obecnych czasach, czy też jego historia, próba budowania modeli, które służyć mogą opisywaniu poszczególnych języków, czy też wdrażanie wiedzy teoretycznej z zakresu lingwistyki w praktyce. W skład lingwistyki ogólnej, czy też inaczej teoretycznej wchodzić będą przede wszystkim gramatyka, składnia, fonetyka, fonologia oraz kilka różnych rodzajów lingwistyki, między innymi porównawcza, stosowana oraz historyczna. Badania lingwistyczne prowadzone są przez specjalistów z naprawdę szerokiej grupy dziedzin, gdzie nie zawsze będzie występowała po między nimi zgodność. Lingwistyka jest dziedziną wiedzy, wokół, której trwają bardzo częste spory, co do jej pojmowania, sposobu prowadzenie badań oraz ujęcia.