Często przypisuje się tą naukę nie tylko do nauk przyrodniczych, ale i społecznych. Zajmuje się ona bowiem badaniem powierzchni Ziemi, jej zróżnicowaniem przestrzennym pod kątem zarówno przyrodniczym, jak i społeczno-gospodarczym, a także licznymi i różnymi powiązaniami między środowiskiem przyrodniczym a działalnością społeczeństw. Twórcą tej nauki był Eratostenes z Cyreny. Definicja dokładna geografii pojawiła się dzięki S. Leszczyńkiemu. Według niego geografia jest nauką, która traktuje o przestrzennym zróżnicowaniu struktur fizyczno-geograficznych oraz społeczno-ekonomiczno-geograficznych, jak i o ich wzajemnym powiązaniu.

Jest to dokładnie dawne określenie nauk przyrodniczych. Jednocześnie tym terminem określa się również najprostszy podział pojęcia na przyrodoznawstwo matematyczne oraz przyrodoznawstwo opisowe. Jest to dziedzina dosyć szeroka, ale większa jej część określana jest właśnie jako opisowa. Jednocześnie współcześnie coraz częściej i chętniej korzysta się z elementów matematycznych. Dlatego też, że ciągle nauka się rozwija, pojawiają się coraz to nowe podziały przyrodoznawstwa, a uprzedni dychotomiczny wydaje się obecnie niewystarczający.

Jest to swoista odmiana, dziedzina przyrodoznawstwa ogólnego. Powstała w epoce Oświecenia. Określa się tym mianem zbiór dyscyplin biologicznych, geograficznych, geologicznych i wielu innych, gdzie prawa i hipotezy, które odnoszą się do istnienia i funkcjonowania ich samych, jak i związków między nimi nie są ujmowane w kwestie i zależności matematyczne. Ponadto zależności te mają tutaj drugorzędne znaczenie. Przeciwstawiane jest mu przyrodoznawstwo matematyczny, które obecnie zyskuje coraz większą popularność.

Jest to swoista nauka, która zajmuje się ciałami niebieskimi, ich budową, ruchem, pochodzeniem, ewolucją, jak i tematyką materii rozproszonej w przestrzeni kosmicznej, którą określa się w skrócie kosmosem. Często też astronomia określana jest kosmologią, która zajmuje się Wszechświatem, ale już jako całością. Można też odnaleźć definicję o astronomii, jako nauce o obiektach i zjawiskach poza Ziemią. Współczesna to raczej astrofizyka, która również zajmuje się badaniem i stosowaniem praw fizyki do interpretacji uzyskiwanych wyników obserwacji.

Tym terminem określa się różne nauki przyrodnicze, które przede wszystkim odnoszą się w swoich badaniach do planety Ziemia. Przede wszystkim wyróżnia się w nich takie dziedziny, jak geodezja, geofizyka, geografia z wszystkimi jej poddziedzinami, geologia i wiele innych. Wielokrotnie okazuje się, ze nauki o Ziemi mogą być również rozumiane jako swoiste działy nauk planetarnych, w których są one jednymi z wielu, które odnoszą się po kolei do różnych planet naszego Układu Słonecznego. Praktycznie też co jakiś czas pojawiają się nowe dziedziny w tej kategorii.

Wersja oryginalna owego terminu z angielskiego to natura science. Jest to w sumie dosyć mało precyzyjne określenie. Są to dziedziny nauki, które przede wszystkim zajmują się badaniem świata materialnego, ożywionego oraz nieożywionego, głównie z zastosowaniem aparatu matematycznego, jak i odpowiedniej do tego metodologii. Jednocześnie należy tutaj pamiętać, że wyznaczenie nauk przyrodniczych jest dosyć nieostre. W sumie to trudno jest zdecydować czy dana nauka zalicza się już do nauk przyrodniczych czy już do ścisłych albo humanistycznych. Najczęściej stanowi połączenie kilku nauk, w tym gałęzi wymienionych wyżej, jednakże ze względu na swój charakter raczej przypisuje się je do nauk przyrodniczych. Najczęściej też w tej kwestii decyduje tradycja i dotychczasowe kategoryzowanie, a nie tyle racjonalne kryteria w tym względzie. Zazwyczaj w kategorii nauk przyrodniczych wymienia się takie dziedziny, jak na przykład: astronomia, biologia, chemia, fizyka (chociaż ostatnie trzy również wliczane są do nauk ścisłych, ale tutaj rozpatrywane są pod innym kątem) oraz nauki o Ziemi.

Jest to dziedzina ogólnego przyrodoznawstwa. Określa się tam zbiór dyscyplin, które określa się też jako nauki fizykalne, które pochodzą już z epoki Oświecenie. Zbiór owych dyscyplin przyrodniczych opiera się na tym, że ich prawa i hipotezy, a także związki między nimi są wyrażane poprzez zależności matematyczne. Nazwa pojawiła się za sprawą Galileusza. Uważał on, że księga natury jest pisana językiem matematyki. Skłaniał się też do idei platońskiej tym samym. Przeciwstawiane jest mu przyrodoznawstwo opisowe.