Kulturoznawstwo należy do grupy dziedzin humanistycznych i zajmuje się przede wszystkim badaniem kultury. Osoby udające się na ten kierunek powinny interesować się różnymi przejawami kultury i sztuki, a więc teatrem, literaturą, filmem, malarstwem, itp. Na studiach takich stawia się na kształcenie w zakresie samodzielnego myślenia, formułowana sądów odnośnie dzieł, a także odnajdowania nawiązań wśród różnych dziedzin kultury i sztuki. Studenci kulturoznawstwa będą zgłębiali swoją wiedzę na takich przedmiotach jak: estetyka, wiedza o sztuce i literaturze, filozoficzne podstawy kulturoznawstwa, metodologia badań kulturoznawczych, kultura w naukach humanistycznych i społecznych, teoretyczne podstawy wiedzy o kulturze, podstawowe cechy współczesnej kultury audiowizualnej, filozofia kultury, podstawy erystyki, instytucje kulturalne i ich zasady, antropologia kultury, współczesny rynek kultury i sztuki.

Politologia to kierunek studiów znany takżę pod inną nazwą – nauki polityczne. Jest to dziedzina o znaczeniu głównie teorytycznym, jednak znaczenie praktyczne również ma tu swoją rolę. Politolodzy funkcjonują często jako eksperci doradzający rządom, partiom politycznym, niekiedy także społeczeństwu. Politologia bada przede wszystkim trzy główne zagadnienia, a są to: państwo, polityka i władza. Osoba udająca się na studia w zakresie politologii powinna mieć szeroki zarkes wiedzy w takich dziedzinach jak historia, wiedza o społeczeństwie, a także odnośnie wydarzeń bieżących, zarówno w kraju, jak i na świecie. Osoba kończąca studia w tym zakresie będzie posiadać umiejętności praktyczne związane z pracą zawodową np. w roli doradcy, eksperta, analityka, zarówno w instytucjach publicznych jak i prywatnych.

Studia na tym kierunku to studia o charakterze interdyscyplinarnym. Ich główny cel to przekazanie wiedzy z zakresy funkcjonowania instytucji europejskich, politycznej, społecznej, a takze gospodarczej historii Europy, ponadto jej tradycji i kultury, ekonomii oraz prawa. Wiedza uzyskana w czasie takich studiów daje możliwość zrozumienia procesów integracji, a także wiedzę odnośnie wpływu takich procesów na społeczeństwa w Europie. Europeistyka jest kierunkiem, którego głównym celem jest również ukształtowanie specjalistów, którzy będą posiadać umiejętność zrozumienia społecznych, politycznych, ekonomicznych i prawnych aspektów działania Unii Europejskiej.

Kierunki społeczne obejmują wiele dziedzin z zakresu politologii, kutlury, socjologii, a także psychologii. Typowe kierunki społeczne to: dyplomacja i stosunki konsunalne, europeistyka, kulturoznawstwo, nauka o rodzinie, politologia, polityka społeczna, praca socjalna, psychologia, socjologia, stosunki międzynarodowe. W programie studiów z zakresu nauk społecznych znajdziemy najczęściej: Psychologia, język obcy, Filozofia, Ochrona własności intelektualnej, Nauka o polityce, Historia myśli politycznej, Współczesne systemy polityczne. Historia polityczna Polski XX wieku, Wstęp do nauki o państwie i prawie, Najnowsza historia polityczna Europy i świata, Partie polityczne i systemy partyjne, Integracja europejska, Stosunki międzynarodowe, Samorząd i polityka lokalna, Polityka gospodarcza i społeczna. Statystyka opisowa, Podstawy zarządzania, Nauka o organizacji, Marketing polityczny
Administracja publiczna, System polityczny RP, Demografia i inne. Do najpopularniejszych kierunków należą: politologia, europeistyka, stosunki międzynarodowe, kulturoznawstwo, psychologia i socjologia. Absolwenci kierunków społecznych moją znaleźć pracę w stosunkowo wielu sektorach i z pewnością odnajdą się na rynku pracy.

Dziedzina ta zajmuje się analizą i opisem produkcji, dystrybucji oraz konsumpcji dóbr. Najważniejszymi pojęciami są tutaj jednostka i społeczeństwo, które odnoszą się bezpośrednio do wykorzystywania posiadanych zasobów. Zasoby mogą być nieograniczone lub ograniczone. Termin ten pochodzi z języka greckiego i oznacza dom praw, reguł. Po razi pierwszy nazwa ta pojawiła się za sprawą Ksenofonta. Dzieli się ją najprościej na mikroekonomię i makroekonomię. Można też wyróżnić ekonomię pozytywną i normatywną.

Jest to nauka, która często zaliczana jest nie tylko do nauk społecznych, ale i typowo politycznych. Przedmiotem badań są tutaj różnego typu stosunki społeczne, które powstają ponad granicami państw, a które pojawiają się między różnymi podmiotami życia międzynarodowego. Wyróżnia się tutaj czterech głównych uczestników, a mianowicie: narody, państwa, organizacje międzynarodowe oraz struktury czy siły transnarodowe. Dlatego też pojawiły się między innymi nauki o prawie międzynarodowym czy wypracowane zostało pojęcie podmiotów prawa międzynarodowego.

Jest to swoista dyscyplina naukowa. Zajmuje się ona przede wszystkim opisem i analizą kultur ludowych w ujęciu całościowym. Zakres działań obejmuje tutaj teorię kultury ludowej, badanie jej dziedzin i wytworów materialnych. Zależnie od tradycji naukowej rozumie się tutaj pod pojęciem etnografia wszystkie nauki etnologiczne, jakie tylko istnieją współcześnie bądź tylko jedną z nich. Zależy to również od samego naukowca, który się tym akurat zajmuje. Dla niektórych jedna dziedzina jest wystarczająca, a dla innych ważne będie zbadania wszystkiego pod różnymi kątami.

Inaczej określa się ją jako nauki polityczne. Nauka ta zajmuje się polityką jako całokształtem działalności odnoszącej się do sprawowania władzy politycznej, jej funkcji, roli w życiu społeczeństwa, teorii jej organizacji, funkcji i charakteru państwa, a także różnego typu międzynarodowych organizacji politycznych. Najważniejszymi pojęciami czy kategoriami badawczymi są tutaj władza, państwo i polityka sama w sobie. Wyróżnia się kilka kierunków związanych z politologią, a mianowicie: stosunki międzynarodowe, prawo, politykę społeczną, europeistykę, dziennikarstwo, bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne itp.

Jest to swoista wiedza na temat naszej przeszłości. Dziedzina ta zalicza się zarówno do społecznych, jak i humanistycznych nauk. Jej zadaniem jest dochodzenie do prawdy, do wiedzy o dawnych wydarzeniach poprzez świadectwa bezpośrednie, źródła pisane bądź wyniki badań nauk iście pomocniczych w stosunku do historii. Wynikiem badań jest opis owych dziejów, czyli tak zwana historiografia. Przedmiotem badań jest historia człowieka i w ogóle ludzkiej cywilizacji. Historię podzielić można ze względu na epokę, której dotyczy, a także region, względem której jest ona badana i opisywana. Naukami pomocniczymi są na przykład: archeologia, chronologia, dyplomatyka, epigrafika, brachygrafia, archiwistyka, heraldyka, papirologia, kryptografia, kartografia i wiele innych. Wyróżnia się też wiele specjalizacji historycznych, jak: historia polityczna, gospodarcza, religii, Kościoła, muzyki, sztuki, nauki, prawa, medycyny, państwa i prawa, książki, wojskowości i wiele innych.

Dokładnie chodzi tutaj o prawo w ujęciu przedmiotowym. Jest to system norm prawnych, ogólnych, abstrakcyjnych, jednoznacznych, które pojawiły się w efekcie istnienia i funkcjonowania państwa lub innego zorganizowanego organizmu społecznego, a które wskazują dyrektywy postępowania. Wyróżnia się tutaj prawo w ujęciu koncepcji normatywnych (w tym pozytywistyczna, prawnonaturalna i niepozytywistyczna) oraz koncepcji realistycznych. Wyróżnia się przede wszystkim prawo wewnętrzne (w tym konstytucyjne, cywilne, pracy, karne, administracyjne, finansowe i rodzinno-opiekuńcze) oraz międzynarodowe (w tym unijne).