Nurty modernistyczne w przeciwieństwie do stylów historycznych oraz secesji nie wypracowały jednolitych oraz stałych form stylowych, nigdy też żaden z architektów nie stawiał sobie czegoś takiego za główny cel w przypadku swojej pracy. Istniało przede wszystkim dążenie do unikania wszystkie tego co można było określić mianem formalnych cech. Bardzo szerokie ideowe spektrum modernizmu obejmowała między innymi kilka wspólnych zasad i to właśnie one najczęściej stanowiły wyróżnik architektury powstającej pod wpływem modernistycznym. Najbardziej podstawową oraz elementarną zasadą, którą kierowali się architekci tego okresu było przede wszystkim poczucie obowiązku moralnego wobec ludzi i grup społecznych, gdzie architektura w połączeniu z urbanistyką i przemysłem miały spełniać społeczną misję. Podejście do samego projektowania było czysto rozumowym, gdzie wszystkie z powstający form musiały być rezultatem funkcji oraz konstrukcji, czy też wszystkich innych brzegowych warunków. Nietrudno jednak zauważyć kilka wspólnych formalnych cech dla budynków tworzonych w okresie modernizmu. Przede wszystkim dotyczyć będą one przestrzennej dyspozycji takowych budynków, gdzie bryły miały sprawiać wrażenie lekkich, a dodatkowo unikano wręcz jak ognia symetrii. Poszukiwanie efektywnej formy czasami kończyło się fiaskiem i niektóre z budynków ani nie spełniało swoich funkcji, a ich walory estetyczne były wątpliwymi, z pewnością w okresie tym jednak powstało wiele ciekawych budowli użytku społecznego.